Sürünen Dizeler Şiiri - Yaşarcan Karaköse

Zamana bile bakamazken ne çabuk geçer asırlar.
Gözlerinle saatleri hapsedersin,geçmek bilmeyen saliseler.
Saçın ağarır,dizlerin ağrır,en güzelleri ağırlarsın ebediyete.
Geçmez zamanın içinde,ne geçen zamanlar vardır mapushane kaçkınları gibi kaçışp duran.

Duvar köşelerinde ağlamak isterim,üstüme vuran gece gibi karanlıkla.
Uyku sarılsın bedenime,bir siper gibi korusun kendi gerçeğimi benden.
Alsın bu sonsuz yorgunluğu benden sonsuzlukların şahı.
Sahi vurulur mu insan en çok koruduğu yerinden?