Sürülen Bir Ömrün Rüzgarına

Çok eski bir şarkıdır
hüzünle baktığın hayat
düğümlenmiş günün batışına
çığlık çığlığa bırakır gözlerini
yaralı bir kuşun kanadına

saçların diyorum saçların
bırak dağınık kalsın
akşamların
gözlerin
dalgın yüreğim

sende kalsın tut sakla onu
pencerende gökkuşağı

akşam olunca
yağmur yağınca mesela
yum gözlerini
nihavent yazılmış tüm şarkılara
geçmiş yıllar körebe olur
sürülen bir ömrün rüzgarına