Sevda kor olur, köz olur, aşkla yanan gönüle girdimi
Bir tek Leyla anlar, birde Ferhat anlar benim derdimi
Seninle, birde pesime takılan gölgenle bıraktım ardımı
Sen yokken, benim bağrımda yanan ateşe SARILDIM
Hangi sokağa, hangi yöne dönsem firari gezer oldum
Biri bir sey dese alınır, gücenir, utanır, kızar oldum
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta