Sürükleniş Şiiri - Necdet Arslan

kuraldışı yaz akşamı
gölgeleri düşüyor bulutların masaya
kırlangıçlar öteki kuşlar karanlığın ardına uçuyorlar

bana bir şeyler söylüyorsun usulca
usulca küçültüyorsun sözcüklerini karanlık çökerken

alt katına sığındım bu şiirin
yaşayabilmek için aşkı, yolunu gözlüyorum gecenin

şuracıkta mavi yay denize sarılıyor
sarı beyaz çiçeklerin arasına serpiştirilmiş yıldızlar

avucumda düş tomurcukları
karşıda kestiren koca dağ
incecik ıtır kokusu
yeniden yeniden
sen