Çarpışıp duruyor yüreklerimiz
Volkan gibi parlıyor alevler içimizde
Gözlerimizde aşkın ışığı var
Büyüyor alevler gün geçtikçe
Çılgınlar misali göz ağartıp
Hayaller kurdurttun şehrimde
Yabancı hissi oturdu sessiz sedasız
Bir yelkenli sürüklendi rüzgarda, delice...
Kaptanı sendin sürüklenen yelkenin
Ardından sorgulamadan gelen yolcu ben
Dümeni çeviriyordu hafif esintiyle ellerin
Aşk dolu gözlerle bakıp sarhoş olansa bendim ben
Kayıt Tarihi : 25.6.2020 16:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Doğukan Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/25/suruklenen-yelken.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!