Sürüklenen Yapraklar Şiiri - Musa Takçı

Gelsin
O son fırtınanın
Sürüklediği yapraklar
Bulsun
O karanlık köşedeki
Terk edilen yeri
Bu yer
Bir hasretle yaşıyor yalnızlığı
Bir özlemle bakıyor geleceğe
Biliyor
Beklenmedik bir anda
Ansızın kavuşacağını
Ve yıllardır
Bir umutla
Belki de bir avunmayla
Geçiştiriyor günlerini

Farklı bir hesaplaşma bu
Yıllardır süren
Ve sürecek olan
Terk edilmiş bir yerin
Yalnızlığı
Yalnızlıkla yenen bir yerin hesaplaşması
Medet bekliyor esen rüzgarlardan
Bir ninni geliyor rüzgarın sesi
Ona, o yalnızlığına
O yapraklar da
Belki onun için sürükleniyor
Esen rüzgarların önünde

Essin esebildiği kadar bu rüzgarlar
Kim bilir
Peşinde koşuşturduğu
Hiç de hesaba alınmayan
Bir yaprak başaracaktır belki de
Özlenen kavuşmayı