Sürüden Proleter Şiiri - Muammer Erturan

Karnını doyurur başkalarının...
Giydirir başkalarını...
Konutlar yapar başkalarına...
Başkaları için gelmiştir
dünyaya sanki...
Ve geldiği gibi gider...

Oldu olacak tek mülkü,
zincirleri...
Ve lakin der ki ona
ağalar, paşalar, efendiler:
Bu senin kaderin...
Beş parmağın beşi de bir mi ki,
herkes bir olsun...
Kökü dışarda ideolojiler
şer tohumları ekmeye çalışıyor usuna...
Buna meydan verme! ..

Vermez nitekim...
Büyük sözü dinler...
Büyük sözüyle savaşa gider
icabederse
ve dövüşür en önde...
Barış günlerindeyse
en gerilerinde kalır yaşamın
büyük sözüyle gene...
Devlete-millete zeval vermesin
yeter ki Tanrı,
o kaderine razı...

Proletarya çarpışadursun
onun için,
umurunda bile olmaz
sürüden proleterin...

(Haziran '79)