Suruçlu Şiiri - İbrahim Halil Birgül

Hey, aslan yürekli SURUÇ’un umudu
Sen;
Haksızlığa boyun eğmeyen
Engellere takılmayan
Halkın için ölümü göze alan
Susuz SURUÇ’un
Çatlayan topraklarında açan umut çiçeğiydin

SURUÇ inlim inlim inliyor
Toprağı çatlamış
Ekinleri kurumuş
SURUÇLU’lar ahvallanmış
Akın akın SURUÇ’u terk ediyor

Analarımız bacılarımız
Harran’da, Viranşehir’de
El âlemin kapısında
Çalışıyorlar, öğle sıcağında
Yüzleri kararmış
Ayakları çatlamış
Elleri nasırlanmış
Umutları tükenmiş
Sen bir umut çiçeğiydin
İklimlere inat
Kuruyan topraklara inat
Açlığa, susuzluğa inat
Kurutmayacaktık seni gönlümüzde

Ama sen;
Badem gözlülere
Kalem kaşlılara
Elma yanaklılara
Kiraz dudaklılara
Takıldın

Ama sen;
SURUÇLU’yu değil
Kendini düşündün
Haksızlıklara ön ayak oldun
Düşünemedin;
SURUÇLU’ların kuruyan dudaklarını
Geçimi, emeği toprak olduğunu
Arpanın, mercimeğin kuruduğunu
Buğdayın bire bir bile veremediğini
Alilerin, Fatmaların, Ayşelerin
Hayallerinin suya düştüğünü
Hey SURUÇLU sen bir umuttun
SURUÇ için
Sende fos çıktın

Tan vakti olmadan
Daha itler havlamadan
Horozlar ötmeden
Kadınlarımız;
Çapaya
Seyreltmeye
Pamuk toplamaya
Akşamın karanlığına kadar
Sıcak demeden
Dinlenmek bilmeden
Açlık demeden
Harıl harıl çalışıyorlar

Senin o televizyonların
Süslü püslü kadınları göstermekle
Dengeli beslenmeden bahsetmekle
Fazla kiloları vermeyi anlatmakla
Ivır zıvır şeylerin reklamını yapmakla
Acaba bize küfür mü ediyorlar
Eski SURUÇLU

Bir zamanlar;
Umut beslemiştik sana
Kalbimizin atışında
Gözlerimizin bakışlarında
Kanımızın akışında
Senin sevdan dolardı gönlümüze

Ama sen;
Mevki koltuğuna daldın
Rujlu dudaklara koştun
SURUÇ’un değil, hep kendi mutluluğunu
Düşündün
Bizi hayal kırıklığına uğrattın SURUÇLU

Oysa
SURUÇLU demek mert demektir
SURUÇ’u düşünmek demektir
SURUÇLUların mutluluğu için
Kendini feda etmek demektir

Hey SURUÇLU
Sen gönüllerde açan umut çiçeğiydin
Söyle SURUÇLU hiç umut çiçekleri
KURUTULUR MU?

15 Temmuz 1999