Önce savaşmayı öğrendi insan yaşayabilmek için…
Sonra sonrasızlığı öğrendi, alışabilmek için…
Sevişmeyi öğrendi insan, çoğalabilmek için…
Ne için olduğunu hiç bilmeden aşkı öğrendi…
Neden öğrendiğine aldırmadı hiç…
Acı mı, tatlı mı anlamadı hiç…
Aşk için savaşmayı öğrendi…
Yaşam savaşını bir kenara iterek…
Yenilmeği öğrendi insan, yenebilmek için…
Acıyı öğrendi direnebilmek için…
Nefreti öğrendi savaşabilmek için…
Ağlamayı öğrendi insan, düşmanı için…
Ve sevgiyi öğrendi ağlayabilmek için…
Önce savaşmayı öğrendi insan…
Sonrasızlığı, sonra…
Nefreti acıya, sevgiyi aşka bağladı insan…
Ve sadakati öğrendi…
Alışmayı öğrendi insan, acı çekmemek için…
Daha uzun yaşamak için korkmayı…
İşine geleni anımsamayı, gelmeyeni unutmayı…
Yaşamayı öğrendi insan, sadece yaşamayı…
Sürüye katılabilmek için…
Kayıt Tarihi : 5.4.2007 01:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Chatlac./.24./.08./.2005./
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!