I
Adını bile sormadan elini göğsüne bastırmıştı aşk
Kırılgan kokunun üzerinde loş bir zemin...
Oturup ağlamıştı gururun dizlerinin üstünde
İşaret parmağını beyaz teninde gezdirmiştin susmanın
Artık kurumuştur teninin yağmurumsu parlaklığı
II
Gece ve sabahın boğucu sisi kol kolaydı dün
Yer karolarında çığlığımsı insan mırıltıları...
Karanlık ile taçlandırıldığında cezbetti elindeki şişe hücrelerimi
İstiklâl'de bir gün...
Kayıt Tarihi : 31.3.2010 22:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!