Sırtlamışım öfkeleri taşıyorum evime,
Kertenkele sürüleri ayağıma basıyor.
Kısrakların dizginleri dolanmışken elime
Uçurumun kenarında başkaları kasıyor.
Sardı beni avcılara yem olacak bir kuşken
Kenarının kaç idüğü bilinmeyen bir beşgen.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta