İlk ilkbaharın çığlıklarıydı belki de bizim sonumuz.
Gördüklerimiz görmediklerimize şahitlik ediyordu,
Ve görmemezlikten geliyorduk acıları.
Bize dokunmayan yılanların bilmem kaçıncı bin yılı bu.
Ölümler bayram habercisi.
Suskun toprakların, bıkkın meyveleriyle doyurduk ya gönlümüzü,
Büyüdükçe yalnızlığımız bu yüzden.
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta