SÜRPRİZ!
Bundan yaklaşık iki buçuk ay önce kızımı Eskişehir’e öğrenimi için göndermiştim. Bu süre içinde onu özlediğim ve yanımda olmasını arzuladığım çok oldu. Fakat işin içinde eğitim olunca insan özleme katlanabiliyor.
Bu süre içinde, hep sizlerle beraberdim. Gündüz işime gidiyor, akşam evime geliyordum. Yemeği yedikten sonra eşimle biraz sohbetten sonra yazılarımı yazmaya başlıyordum. Yazmak, sanırım benim için vazgeçilmez bir alışkanlık haline geldi.
Tek çocuk sahibi bir anneyim. O yüzden de kızım benim her şeyim. Onun bayram için gelmesini sabırsızlıkla bekliyordum. Geleceği gün sayısını kafamda işaretliyordum. Gittiğinden bu yana da gelememişti. Önce vizeler, sonra da finaller girince imkanı olmamıştı. Ankara’ dan aktarma yaptığı için iki günlük gelişi de onu yoracağından, gelmesini çok istememe rağmen gelme demiştim.
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Ne güzel bir sürpriz olmuş Nermin hanım sizin adınıza sevinndim. Gözünüz aydın olsun. Eşiniz de gerçekten iyi rol yapmış kutlarım...
Allah size ve ailenize sağlık ve huzur versin. Kutlarım beğeniyle okudum...
Sevgilerimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta