Sürpriz Güvercin Şiiri - Akın Akça

Sürpriz Güvercin ve Onun kuş konması

Kurtlar sofrasında
kuzu gibi melemek; öyle ki,
sesin öyle güçlü yükselecek iyi,
gökler bile duysun sesini! ! ...

-
Sayfa I

Gerçi zaten uzaktan gözüküyordu.
Ki yaklaşma sebebim de zaten bu olmalıydı,
Onu büyük göstermek
Bir bakıma.
Sonra..
Ummadım,
Gene dönüp aynı yere kondu:
İlk seferki konuşu gibi;
Çöreklenişi, sonrasındaydı.
Sanki evini bulmuştu,
Bu kuş ne kadar da akıllıydı.

2. sayfa

Hızın ve ama kararlılığın;
Yakın duyguların,
Aslın şarkıların.

Bir güvercin kondu geldi balkonuma.
Eskiden nasıl yazarlarmış,
Elektrikler gitti gündüzün, o gaz lambasında.
O kuş, kondu,…
Durdu durdu,
‘Gitsem de! ..’ kaçmadı …
Ama yan göz açıldı dikildi gene
Belki de nedensedir, nedense! ...
Cep telde hafıza yetersiz,
Boşalttım güç bela 3 foto ben de.
Yaklaştım yaklaştım! !
Tam çekecem
Uçtu kaçtı …..

3. sayfa

Kuzuların arasında çok meledim,
Ne zamanki kükredim
bunu hiç sevmedim.
Sevdiğim
Ulaşmaya çalıştığım.

*
Derken,
Gitti sandığım kuş gelmiş
-çatmış, ama gül dikensiliği mukabilli-
Konmuş gene, balkonda,
Oturduğu önceden,
Üzeri mavi örtülü derin dondurucu yanında
Ki, o tahta masaya.
-ben oraya ne kadar toparlamış,
Dadın kadın diye mi bakmaya çıkmıştım.
Öncesinde,
Dua etmiştim
‘Kuş dön’ diye …

4. sayfa (ek)

Gazete mazete örtmüşler artık
O balkon köşesine,
Kuş gelip de pislemesin(miş) diye!
Çocukken
Gri tavşanlarım gitt, gönderildi
AOÇ Hayvanat Bahçesi’ne;
Kutu içindeki paçalı tavuklarımsa,
Vebadan …
Savunmasız-bilinçsiz’dik;
No know-how, bilemedik.
Yemin billah,
Açacağım o gasteleri
Görmekse göreceğim ölüyü
Gelir amma
Temizledikleri, arındırdıkları o balkonda
Olmazolsun böyle bahar temizliği! .
Lanet olsun Ben benim! !
Ki gösterecek elbet zaman;
3. kereye bile niyetlenmiş
Gelip konacak 4.sünde heman.

-

Memeli bir karayaklısı gibi, önce denizdeydi. (Sürüne sürüne çıktı, sürüngenlik aslında ilk o mertebede başladı) … (Birden yıldızlarda bir şeyler peydahlandı, tam da evren doğuyordu) Havadan geldi kuş, ve dondurucuya kondu…