Küçük hatamı büyük, büyük sevdamı küçük
Görmenin hesabını veremezsin diyorum…
İnanmıyorsun…
Derdim yetmezmiş gibi sırtıma bu kadar yük
Vurmanın hesabını veremezsin diyorum…
İnanmıyorsun…
Ferhat şirin yârine böyle gönül verdi mi?
Zulmedenler dünyada muradına erdi mi?
Sen olur olmaz yere benim şair kalbimi
Kırmanın hesabını veremezsin diyorum…
İnanmıyorsun…
Bedenim dost olunca hüzne derde hüsrana
Aşkı Kays’a bıraktım mutluluğu zamana…
Akrebi intizara, yelkovanı hicrana
Kurmanın hesabını veremezsin diyorum…
İnanmıyorsun…
Zülfündeki tellerin bağlansam her birine
İdamı göze aldım, artık bundan kime ne
Beni samimiyetle takdir etmek yerine
Yermenin hesabını vermezsin diyorum…
İnanmıyorsun…
Bilesin eller gibi konmadım gülden güle
Elimden tutmak varken düşürdün dilden dile
Fermanınla sultanım köleni ilden ile
Sürmenin hesabını veremezsin diyorum…
İnanmıyorsun…
Bir zamanlar gerçekti yüreğimi yaktığın!
Gönül deryama doğru çağlayarak aktığın…
Benim başım yerdeyken gözlerine çektiğin
Sürme’nin hesabını veremezsin diyorum…
İnanmıyorsun…
Kayıt Tarihi : 10.4.2017 22:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yârinin sadece kendisi için süslenmesi isteyen kıskanç bir şairin duygularını anlatan şiir, modern aşk(!)lara bir sitem niteliğindedir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!