Sürmene Şiiri - Ahmet Hakan Tuncer

Allahın bile kurtaramadığı yerdeyim
Ümitsizlik havuzunda serinliyorum
Belki de burası üvey oğludur cehennemin
Hor davrandığı, harçlıksız bıraktığı

Bir isyan çığlığı uyandırıyor sabah
Son kez refleks gösteriyor halk
Son kez tepki veriyor
Belki de ruhu çıkıyor yaralı bedeninden

Uyumadan geçirdiğim kaçıncı gece
Önümde bir adam devrildi
Sürmene işi bir bıçakla
Son düşüncesini düşünerek geçirdiğim kaçıncı gece

Artık kelimeler yetmiyor benim için
Konuşurken boğuluyorum sanki
Ama eminim ki kulaklarımın duyacağı son şey
Bir altıpatlar