Ey gözleri sürmelim, eğme başını yere
Eğilecek baş varsa eğeriz biz Hüseyin
Boynu çelikten olsa, bir değil yüzbin kere
Zâlimin nefesini boğarız biz Hüseyin
Sürmelim sürme sürme bak öyle gözlerime
Zevâl inerse insin dilime, sözlerime
Andolsun bahârıma, andolsun güzlerime
Belâ'ya boran gibi yağarız biz Hüseyin
Derdinle dertlenerek, vuruyorum döşüme
O kılıç her gün her an iner benim başıma
Senden dökülen kanlar, karışır göz yaşıma
Düşüp toprağa tekrar, doğarız biz Hüseyin
Uzaktır duyguları fikirleri temizden
Korkarlar avâz eden zâlimler sesimizden
Geniştir yüreğimiz, taşar kafesimizden
Ne toprağa, ne arşa sığarız biz Hüseyin
Bil ki temiz su akmaz, kirle dolmuşsa arık
Yeter bize sürmelim bir hırka iki çarık
Bırak gitsin hâinler omuzları kabarık
Koskoca kâinata değeriz biz Hüseyin
Ayhan'ım bu yol bizim, nâmus gibi ırz gibi
Yürürüz arş üstünde, semâ bize arz gibi
Kuvvetimiz yerinde, bileğimiz gürz gibi
Tüm dünyayı üst üste yığarız biz Hüseyin
(adana - 30.12.2007)
Ayhan Yavuz AçıkgözKayıt Tarihi : 30.12.2007 23:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!