Şark yanımda, Ergün sancılanır,
Toprak ana masalına, rüzgârlanır,
Gün doğumlarında zaman,
Kucağında elli dört doğumlu bir Adıyaman,
Rayihası özlem diyebildiğim,
Yedikardeşli günlerimi, efsaneleştirdiğim,
Küçük harflerini beşiğinde büyütür,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
