Sürmeli Şiiri - Bekir Alim

SÜRMELİ

Bozok Yaylasının Türkmen yörüğü
Yürekteki sevda kalpte körüğü
Yozgat dağlarına salmış bölüğü
Gün doğup ufukta açar Sürmeli

Aşkı emarede yazmış adını
Gönlündeki sevda itikadını
Sürmeli’y del eden Türkmen hatını
Aşkı muhabbetle saçar Sürmeli

Beşçamlar mevkiinde bir dergâh kurup
Hak için secdeye varıp oturup
Dertli, dertli sazaın teline vurup
Gâh çıkar semada uçar Sürmeli

Kor düşen yürek hiç yakıp yanmaz mı?
Bir gün sevenlerin seni anmaz mı?
Yar usanır tenden can usanmaz mı?
Bazen mutlu bazen naçar Sürmeli

Küsmüş kaderine otağa küsmüş
Sanki sevda onun yolunu kesmiş
Bazen poyraz olup yel gibi esmiş
Kadehi kudretle içer Sürmeli

Bir çınar dibinde sazı elinde
Sevdası yürekte o var gönülde
Sürmeli destanı ozan dilinde
Duyarsın dünyadan göçer Sürmeli

Güzel gözlerine vurulup kalmış
Sevdalı yüreği dertlere salmış
Bu kara sevdadan yandıkça yanmış
Usanıp bu candan geçer Sürmeli