Sürmeli! .. Şiiri - Mehmet Şahan

Yarışta gitmeyen topal eşeği,
Sürüsüne karıp düze sürmeli…
Yatışta yetmeyen sanal döşeği,
Yarısına varıp dize sürmeli…

Yanlışı kendinde aramıyorsa,
Kusurun farkına varamıyorsa,
Kimsenin işine yaramıyorsa,
Derisine sarıp yüze sürmeli…

Muradı arından öne çıkarsa,
İr’ad’ı kârından öne çıkarsa,
İnadı aklından öne çıkarsa,
Gerisine durup ize sürmeli…

İçini, dışını bir etmez ise,
Üstünü, başını kirletmez ise!
Kırınca kabını terletmez ise,
Sarısına vurup söze sürmeli…

Haklı, yarasından arklı değilse;
Aklı, parasından çarklı değilse!
Akı, karasından farklı değilse
Karasına sorup göze sürmeli…

Aldanma nefsine ar olmaz irsi,
Dert etme kendine olsa da tersi!
Şahan’ın hepsinden aldığı dersi,
Darısına yorup öze sürmeli…

İr’ad: Tehdit etmek, korkutmak.