Sürmeden Sefanı Şiiri - Salim Erben

İçmeden suyunu solumadan havasını
Ölüm bize zor gelir be arkadaş zor
Zor diyorum çünkü
Bu gün efkarım yüce dağ gibi
Bir kağıt birde kalem uzatın bana
Yeni yoldan çıkalım
Düğmelide verelim mola
Davul zurna hayal kuralım
Çocuk olalım sağa sola koşalım
Titresin dağlar taşlar öfkeden
Gök gürlesin şimşekler çaksın
Yağmurlu bir havada
Alsın götürsünler yüreğimi
Balta girmemiş ormanlarına
Sarı yıldızlar sarsın beni
Çamrakta fırınlı beşallıda
İçmeden suyunu çifte pınarın
Yemeden kuzu kulağı mantarı
Ölüm bize zor gelir be arkadaş
Zordiyorum zor çünkü
Siyah beyaz düşler gibiyim
Çaresizliğim örmeden ağını
Tozuna toprağına sıvansam
Yağan yağmur taşkın sel olsam
Geceyi ay yıldız sabahı
Al kızıl güneşle karşılasam
Sonra birkaç bardak çay
Sürsek sefasın üç beş arkadaş
Sabahlasak Cennet pınarında
Anlatamaz her şair seni
Ben bile kusurluyum sana
Ey bozkırların garip çiçeği
Seni bir daha koklamak için
Yemin ettim baharına yazına
Rezil umudun direnci
Çıldırmakta olmanın ayıbı
Tırnaklarını batıyor
Bir benmiyim şaşıran yolunu
Her yokuşun başında
Bir benmiyim etini dişleyip
Ekmek arası yapan
Kılcal damarda kılı kırk yaran
İliklerine kadar hasret dolan
Asi bir Küheylan gibi doruklarında
Anam rüzgar babam kasırga oldu
Diz çöktürdü hasret bağrımda
Her bahar olduğu gibi
Bu baharda geleceğim yemin olsun
Yemin olsun ki sana