Vaz geçme ne olur, vicdan ile merhametten!
Söylesene kim zarar görmüş,Allaha muhabetten,
Kalbin mutmain olur fedakarlık etmekten,
Vaz geçme ne olur, daim doğruları söylemekten!
Takdir etmek gerekmez mi, böyle birini canı yürekten,
Bak şu ağaçlara verilmiştir,suları sevgi ilen,
Ölüm var, bu fani dünyayı, terk edeceğiz zaten,
İnsan hem cennete hem de cehenneme gider bir kelime ilen.
Sana ihanet etmemiş başka bir gül koklamamış ise,
Hep yolunu gözlemiş,sensiz bir an bile uyumamış ise,
Hep sana kapıyı o açmış,sevgiyle seni kucaklamış ise,
Sürme et çek onu gözlerine,kemer et bağla onu beline!
Böyle biri zor bulunur kötülerin artığı bu ortamda,
Sadece seni değil,insanlık alemini düşünüyorum odamda,
Yakıyorum odun yerine gayretimi,sevgimi odamda,
Belki sevgi tohumları yeşerir o zaman ruhlarda.
11/11/2003
Kayıt Tarihi : 15.12.2005 12:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Halil Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/15/surme-et-cek-gozlerine.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!