Surlardır Sabırları Sınayan

Ne yıllar geçti aradan
Kimi zaman siluetler dolaştı peşim sıra
Kimi zaman gölgemdi tesellim
Bugün mü olmalıydı bu karar
Zaman katlanmadan akar
Oluk oluk olmuş alnın
Hiç mi aynalara bakmadın
Bir efsunlu hezeyan mıydı senin için an
Veya bekleyenin masaldan bir kahraman
Oysa geçen her gün aradan
Bir tuğla ördü ümidimle aramdan
Örüldükçe tuğlalar yükseldi surlar
Her gün o surlara baktım
Ümidin son durağına kadar sağdım
Son tuğlanın hicranıyla ağyardım
Ne engin artık senin aşabileceğin kadar
Ne zamanın kara deliğinde bir geçit var
Çek bu bakışları üzerimden
Bırak, ben de bir kuş olayım
Hatıranla ördüğün kafeste
Dilediğim gibi uçayım