Yalnızlık bu şehrin surları gibi sarmış dört yanımı
Surlar...
Yükseldikçe kalbime,gözlerime
Batarken kanıyor ruhum.
Nefes almak zor
Beynimde oynaşan düşünceler
Bir fareyi kıskandıracak kadar kemiriyor pervasızca
Yalnızlık surlar gibi sarıyor dört yanımı
Surlar yalnızlığımın pençesi
Batıyor kalbime,gözlerime
Ve ben ölüyorum sessizce...
Kayıt Tarihi : 20.4.2014 22:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!