Gözü kapalı çocukluğumu yaşıyorum
Savaşı, can yakmayı, öfkeyi bilmiyorum ben.
Gökyüzünde yıldızlar yerine mermiler yağıyor
Yağmur yerine kurşunlar düşüyor yüzüme
Adresim belli değil, Suriye’den kaçıyorum ben
Yasam hakkımı arıyorum, savaş istemiyorum
Gözlerimi açtığımda büyüyorum ben…
İçimdeki dünyayı bırakıyorum…
Gerçeğe dönüyorum…
Ezilen bir topluluğun içinde buluyorum kendimi…
Çocuklara zulüm ediliyor, evcilik oyunundan uzak
Virane bir şehir biliyorum ben
Hiç kimsesi kalmamış
Yabancı bir şehirde kimliksiz bir Suriyeliyim ben…
Kayıt Tarihi : 11.2.2014 21:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Suriye katliamında kaçan bir suriyelinin yaşadıklarından bir demet acı.
TÜM YORUMLAR (1)