Suriyeli Kadın Şiiri - Gülhan Özkara

Yolum hastaneye düştü
Oturduk bekledik sıramız geldi
Reçetemizi aldık çıktık
Ben çıkarken başkaları da çıkıyor tabi
Arabayı park ettiğim yerden
Yoldan geçenlere bakıyorum
Üç suriyeli kadın iniyor kaldırımdan
Belediye otobüs durağına doğru
Genç olanlar geçip gitti
Arkadan gelen yaşlı kadın yavaş ilerliyordu
Birkaç saniye içinde iki şey yakaladım
Bu kadın ağlıyordu
Gözlerini siliyordu elinin tersiyle
Bir de elinde tuttuğu otobüs parasına açıp bir defa baktı
Bilemezsin bir savaş kaçkınının nelere ağladığını
Bir vatan bırakıp kaçanların
Ev bark bırakanların
Tarla takım
Evlat iyal bırakanların
Bilemezsin tam olarak neye ağladığını
Koca mı oğul mu kız mı
Bilemezsin
Dağına da ağlar insan bağına da
Zeytinlerine de
Bir ömürde neler diker insan
Neler büyütür
Sayamazsın ki