Suriyeli ÇOCUKLAR Şiiri - Fikret Turhan

eskiden;
benim insanım güzeldi,
benim dilim de...
ne güzel anlatıyordu
cinsiyetine bakmadan
sadece,
''çocuk...'' diyordu
şimdilerde;
güzellikler müzelere taşındı
sözcükler de
kaybetti anlamlarını...
zira
çocuklar,
bir gül bahçesi gibi
dalgaların arasında yatıyordu...
onlar,
ölü müydüler?
tabii ki değil
onlar melekti...
onları bu hale getirenler
gerçekten de
21. yüzyılda
tam bir ŞEYTANDI...
adları lazım değildi
zaten
herkes onları tanıyordu...

Fikret Turhan-Yalova
03.09.2015