Küçük yaşta yollara düşmüş bir çocuktu,
Daha üç-dört yaşlarında ya vardı ya yoktu,
Hayatının önünü kesmişti savaş bendi,
Bu yaşta kimliksiz bir garip göçmendi.
Bilmediği bir yaban elde, anlamadığı bir dilde.
Bir yudum hayat çok görülmüştü gittiği her ilde.
Din tacirleri, silah tüccarları yurdunu sarmıştı,
Yakılan, yıkılan Kobani’den ansızın kaçmıştı.
Günlerce çöllerde, dağlarda, dikenli yollarda;
İnadına direnmişti kirli savaş dünyasında.
Ama sığındığı ülkede yine kalmıştı kimsesiz,
Uzay çağında bir mülteciydi hem de kimliksiz.
Gecenin karanlığında çıktı umut yolculuğuna,
Denizde yönünü verdi Batının sözde uygarlığına,
Azgın sular yutmuştu onun gibi binlerce göçmeni,
Sonunda yenik düştü dalgalara küçük bedeni.
Onun soğuk bedeniyle sahile vurdu insanlık,
Acaba insanoğlu ona çok görür müydü bir mezarlık? ? ?
Selami UTKAN
04.09.2015 Saat:22.50
Kayıt Tarihi : 4.9.2015 23:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!