Varil bombalarının inlettiği Halep'te doğdun,
Biliyor muydun olacağı sen çocuk.
Akdeniz'in soğuk sularında boğuldun,
Taşlaşmış yüreklere ateş oldun sen çocuk.
Doğduğun şehir hergün bombalanıyordu,
Ölüm makineleri ölüm kusuyordu,
İnsanlık, bu zulme hep susuyordu,
Taşlaşmış yüreklere ateş oldun sen çocuk.
İslam coğrafyası adeta cehennemdi,
Atana göre Avrupa sanki cennetdi,
İstediğin sadece birazcık gülmekdi,
Taşlaşmış yüreklere ateş oldun sen çocuk.
Alice'den, John'dan, Hans'tan yoktu farkın,
Koşup oynarken onlar, sense hep açtın,
Savaştan, ölümden, zulümden kaçtın,
Taşlaşmış yüreklere ateş oldun sen çocuk.
Yoktu, babanın cebinde 5 kuruş para,
Fakirlik, yoksulluk, savaş yara üstüne yara,
Mümin'in kaderi neden hep kara,
Taşlaşmış yüreklere ateş oldun sen çocuk.
Bindin, pusulasız, dümensiz bota,
O bot ki asla benzemez yata,
Çıkılır mı böyle bilinmez yola,
Taşlaşmış yüreklere ateş oldun sen çocuk.
Battı akdenizin soğuk sularında botunuz,
Annen, kardeşin ve sen kıyılara vurdunuz,
Kıyıda yatarken öyle ne de soğuktunuz,
Taşlaşmış yüreklere ateş oldun sen çocuk.
İSA YILDIRAN
İsa YıldıranKayıt Tarihi : 9.12.2015 13:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!