Güneşli günler görüyorum uzakta,
Bu kez çocuklar değil güçlü adamlar tuzakta.
Ne kadar görmezden gelsek, saklasak da,
Cevaplamalıyız, dünya ne zaman kavuşacak huzura?
Umudumuzu yitirmeyelim, dünya barışı var sonunda.
Sen! Annesi babası göçüp gitmiş çocuk!
Ağlama, gözlerini ıslatma kuru kalsın.
İnanıyorum, kayıplarını geri verecekler sana,
Ama bunun için seninde ölmüş olman lazım aslında...!
Senin ölüp gitmen güçlü adamların umurunda mı?
Ölürsen kavuşacaksın sevdiklerinle öteki tarafta.
Umudunu yitirme gözlerini ıslatma,
Allah her daim mazlumların yanında...
Kayıt Tarihi : 28.2.2014 00:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!