Suriye'nin Dostları..! Şiiri - Teoman Özgün

Geliyorlar uzaklardan vicdanı karalar,
Belalarını,şerlerini kusmak istercesine,
Dinle kesilen boğalardan süzülen feryadı,
Sağır oldu feleğin kulağı,
Duyunca bu kadar feryatları.
Görünce perde ardındakileri.
Kim bu acıları teselli edecek,
'Tek bir'! feryat aman etmedi!
Yüzlerine dokunan bıçaklarda başka,
Sonbahar yaprağı gibi düştü bir bir Suriyeli.
Bir anne oğlunun kabrine kanlı gözyaşı döktü,
Bir kız çocuğu babasının mezarını feryadıyla öptü,
Suriye'nin dört bir yanına ateş düştü.
Feryat düştü..!
Ağlıyor gönüller anne acısıyla!
Sahabe mezarlarına yapılanları da hatırladıkça.
Onca acıların hangi birini anlatasın!
Canlı bombaların parçaladığı bedenleri mi?
Füzelerin ve kimyasal silahların kavurduklarını mı?
Suriye harabesini mi?
Yoksa Suriye dostları meclisini mi?