Suriye kanıyor Şiiri - Celal Işık

Dostlar Suriye kanıyor,
Bütün insanlık yanıyor.
Birer Cennet'ti Şam,Halep,
Bir Ceheneme dönüyor.

Uyandı savaş İfriti,
Kusuyor kini nefreti,
Mazlum çocuklar ölürken,
Tanrılar bunu seyretti.

İyilik terk etti bu şehri,
Kötülük sardı her yeri,
Böyle bir dinden değilim,
Öldür! ! ! diyor'ise emri.

Türkmen'i,Arab'ı,Kürdü,
Yandı kardeşliğin yurdu,
Tanrının kuluysa bunlar,
Neden kullarını vurdu.

Suriye'de ne din kaldı,
Ne din, ne insanlık kaldı
Aylan bebek öldüğünde,
Seyreden Tanrıda öldü.