Suriye Şiiri - Osman Bulut

Halep’iyle, Humus’uyla, Şam’ıyla
Türklük Müslümanlık kokar Suriye…
Mümbit toprağıyla, çorak kumuyla
Yirmi milyon cana bakar Suriye…

Nice kavimleri etmiş misafir
Kaybolmuş ömrünü dolduran bir bir
Çağlar öncesinden doğan bir nehir
Bu günlere kadar akar Suriye…

Ali’yle Fatma’nın Yiğit Zeyneb’i,
Toprağında uyur bir melek gibi.
Koynunda bedensiz on altı sabi
Bu yüzden gözyaşı döker Suriye…

Kucakladın Vahidettin Hanları
Kerbela’da şehit düşen canları
Görünen odur ki bu insanları
Toprağın kendine çeker Suriye…

Çıkar Selahaddin gibi yiğitler
Tekrar doğar O Halid bin Velidler.
Manevi güç verir Abdülhamitler
Mukaddes sefere çıkar Suriye…

Duayladır yırtılması kayanın
Görmek lazım, aklı almaz duyanın.
Hoşgörüyü Malula’da dünyanın
Gözünün önüne döker Suriye…

Arap’ına, Türkmen’ine Kürt’üne
Sahip çık, düşmesin elin ardına.
Milletinde birlik varsa, yurduna
Hangi akılsız göz diker Suriye…

Yıllara ayları, günleri ekler
Emevi camisi Mesih’i bekler.
Hakkı görsün diye yer ile gökler
İşaret fişeği yakar Suriye…
07/02/2011