Yâr.. Sürgünüm yokluğuna..
Yokluğun ki ölümün soğuk nefesi ..
Canım kesiliyor, gözlerim kararıyor..
Bileklerime ağırlık çöküyor..
Yüreğimi uyuşturuyor sanki binlerce iğne..
Duymuyorum artık o an hiçbir acı..
Sonra yine sabah oluyor..
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta