Sürgünüm Yokluğuna Şiiri - Nuran Baydar

Yâr.. Sürgünüm yokluğuna..
Yokluğun ki ölümün soğuk nefesi ..
Canım kesiliyor, gözlerim kararıyor..
Bileklerime ağırlık çöküyor..
Yüreğimi uyuşturuyor sanki binlerce iğne..
Duymuyorum artık o an hiçbir acı..
Sonra yine sabah oluyor..
Ve o dayanılmaz acı ciğerlerime doluyor.

Yâr.. Sürgünüm yokluğuna..
Yokluğun ki kara bir cehennem..
Günahın bedelini bana tekrar tekrar yaşatıyor
Derilerim sökülüyor bedenimden
Öldüm diyorum, ölmüyorum.
Nefes almak istediğimde,
Hava değil ateş soluyorum içime..
Yaşa hadi diyorum, yaşayamıyorum..

Yâr.. Sürgünüm yokluğuna..
Yokluğun ki koca bir boşluk..
Uzanmak istediğim ellerin bana yumruk
Dua dua konamıyorum avuçlarına
Gözlerini bana kapattığında ışığım sönüyor
Yol alamıyorum sana ve bir yön bulamıyorum kendime
Yüreğinde yoksa benim bir yerim, açıktayım,
Sokaktayım, kimsesiz bir kaldırım taşıyım