Sırtlanıp gelirdim gün kırıklarıyla
Ardımda bıraktığım hüzün
Kendinden ağır boş yıllarla
Doluydu yüreğimin suskun kuşu
Ülkemin güneşsiz arka sokaklarında
Bir başına yalnızlıklar büyürdü
Yüzümün anlamı yoktu anlamsızlıkta
En güzel bir işçi yüzüydü yüzün
Anlam kattım yüzünün anlamında
Sen geldin geleli içimin sesi
Ne uyku var
Ne yemek içmek
Ne düşünmemek seni
Beklemek dar vakitlerde
Mümkün değil esinlerimin perisi
Benliğimin yalnızlar rıhtımında
Dalında sallanan güz yaprağı idi
Kök saldı sevgi ağacın toprağıma
Rüzgâr eser kendini biçerdi
Sürgünüm köklerinden varlığına
Gün hep yorgun bir işçi
Vedat Koparan 15.03.2006
Vedat KoparanKayıt Tarihi : 15.3.2006 19:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sürgünüm köklerinden varlığına
Gün hep yorgun bir işçi ' Güzel bir şiire böyle güzel final yakışırdı. Tebrikler kardeşim, sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (2)