Sürgünüm Şiiri - Recep Altunkaynak

SÜRGÜNÜM
Belkilerle fakatlarla geçti ömrüm
Kendimi unuttum kavruldu gönlüm
Vefasızlığın dibini gördüm
Bu yüzden sürgünüm bu yüzden durgun

Sevdiklerim dışladı taşladı beni
İncitti gördüğüm aslında beni
Sadakat varımış görmedim hani
Bu yüzden sürgünüm bu yüzden kırgın

Aldandım gülen her yüze kandım
Kendi gençliğimden elimle çaldım
Kaç kere yıkıldım inan saymadım
Bu yüzden sürgünüm bu yüzden vurgun

Çıkarım uğruna boyun eymedim
Kimseyi varlığı için sevmedim
Belkide bu yüzden hiç sevilmedim
Bu yüzden sürgünüm bu yüzden yorgun

Artık ellemeyin ne olur bana
Tahamülüm kalmadı bedende cana
Emdiniz kanımı hep kana kana
Bu yüzden sürgünüm bu yüzden kırgın

Dalımı kırdınız acımadınız
Anlattım gerçeği anlamadınız
Sarmaşık gibi sarmaladınız
Bu yüzden sürgünüm bu yüzden yorgun
Recep altun kaynak