Sürgünüm, gülüm
Kendi elimle kırdım kalemimi
Sürgüne gönderdim aklımı,
Sürgünde yaşıyor ellerim, ayaklarım,
Ve mutluyum gülüm
Bir adım kaldı yolun sonuna…
Ne senle yaşadım sürgünü,
Ne de sensiz
Gülüm, sürgün hiçlik ve sessiz,
Çıkarsam ki; kapıdan yolun sonunda
Gelme gülüm, istemem sen kal burda
Bir gülüşü çok gören gözlerin,
Bir dokunuşu çok gören gözlerin,
Kardeşçe de olsa çok görülen sözlerin
Kalsın gülüm, benden uzakta
Kalsın gülüm bırak, kalsın burda
Bir adım kaldı sürgünümün sonuna
Çıkacağım sonunda kapıdan
Gideceğim gülüm, ardıma bile bakmadan
Belki ellerim boş, kalbim boş,
İki tel saçım ıslak, gözlerim kapalı
İşte bak gidiyorum sürgünümün sonuna…
Hayatın Bir Garip Yolcusu…
Mayıs 2007 Ankara
Kayıt Tarihi : 18.5.2007 11:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kalemine sağlık
saygılarımla
düşünceler güzel ifade edilmiş ama sanki eksik bir şey var
o şey ne bilmiyorum
ama sanki olunca muhteşem olacak
ne dersiniz şair
selametle kalınız
TÜM YORUMLAR (2)