Sürgünü Avutan Sevda Şiiri - Muhammet Çalık

Hüznümü
Mevsimlere dil döken
ağaçlara asıyorum..
Sevdiğin şarkıları kazıyorum sokaklarına
kentin..
Unutulan ne kadar şiir varsa
hayat buluyor sende..
Mavi bir sevda gibi
Baş kaldırıyorum karanlığa..
Rüzgar,
Kokunu getiriyor her sabah..
Penceremde resmini görüyorum.
Yüzüm oluyorsun aynada,
Tutkun olduğum mitler gibi
haykırıyorum gelişini..
Sen gelince doğuyor güneş,
Isıtıyor evrenimi..
Tek bir sözünle diriliyor hayat..
Ve yıkılyor, kıyametinde kaşlarının..
Bir anlık efkarınla kuruyor nar çiçeğim
gönül bahçemde..
Tarifsiz bir sızı vuruyor yüreğimi..
Gururum, sırça köşkünde hapis;
Sürünmekse sevmek;
sürünüyorum..
Yok olamaksa;
Yok oluyorum özleminin bağrında..
Sürgünümü emanet bırakıp yağmurlara,
Cenneti muştulayan
hayalini izliyorum...

2003-Erzurum