Sürgüne Gidem Şiiri - Mehmet Ali Onay

Kendimden vazgeçtim ömür bahşetme
Ya sen gel ya ölüm ya sürgün gidem
Gülümden olmuşum bağdan bahsetme
Ya sen gel ya ölüm ya sürgün gidem

Buralar seninle vatandı yurttu
Özlem diken diken bağrımı yırttı
Dinmiyor ağrılar arttıda arttı
Ya sen gel ya ölüm ya sürgün gidem

Gün geceye gece akar sabaha
Kaç ay böyle çektim çektirme daha
ŞAHAKUL’um yalvarışım var Şah’a
Ya sen gel ya ölüm ya sürgün gidem