Sürgündeyim yorgunum Şiiri - Hüseyin Çob ...

Yazın kavurucu sıcaklığında
Yorgun güneş,
Dağların arkasında dinlenir.
Pembe ışık örtüsüyle
Akşamı karşılayan
Sessiz sakin bir gece.
Hafif, serin esen bir rüzgarla,
Parlayan yıldızların altında,
Gülen ayın şavkında….
Bahçenin bütün ağaçları durgun.
Gökyüzünde sade bir bulut,
Adeta şahin gibi kanat açmış,
Gökte süzülür.
Ve ben vurgunum,
Gökyüzünün mavisine vurgunum.
Sürgünde yüreğim, biraz durgunum.
Okyanusun ortasında, yolcuyum.
Memleket hasretiyle,
Çile çeken, bir solcuyum.
Kürdüm, asimile olmuşum.
Kasvetli dağların havzasına mahkumum.
Kızılırmakta akan suyum...
Güneşin ışınlarında parlayan,nurum.
Gurbetteyim çok yorgunum...
Beden ve zihin etkinliği yavaşlamış,
Durgunum.
İki ses dalgası arasında,
Hareketsiz durmuşum.

11.08.2020

Hüseyin Çoban