Sürgünden Mektuplar Şiiri - Bahri Özaslan

' Istiklal'de sirtustu yildizlari izleme hayali olan insanlara, modern zamanlardaki eski zaman sevdalarina, KEJE’ye (Kendini KEJE sananlar konu disidir) ve Eylem Ezgi'ye ithaf edilmistir.'

“SURGUN’DEN MEKTUP’LAR”

Yil 1963

Mayis’in 27’si diye baslamisti

birinci yarisi hayatin...

Simdi sene 2005

Yani tam 42 yil sonrasi.

Aylardan Ekim’di..

Ekim’in 10’u.

Yillardan 2002’yi

gosteriyordu takvimler o sabaha karsi..

Ulasmaya calismistim

oldukca uzunca bir sure bir faninin omru icin

bir eski “arkadas”a defalarca kere.

Bir emanetim var sende diye.

Ama…

hayat bu sansi vermedi bize.

Yazik ki..

Olmadi..

O gunlere dair “sanmisligim”

“Sanmistim ki “ oldu

Nisan 2002 basinda Istanbul’da Fenerbahce’de bir raki sofrasinda

dostlara sunulmak icin..

Ve yayinlamis bir dost internet sayfalarinda…

Aslinda belki de bir buyuk yanilgi idi hayata dair.

Kimbilir,..

Ve sonun veya yeni bir seyin

baslangici oldu bu nokta..

Ben sonralari farkettim bunu.

Lakin farkindalikta buyuk bir duygu degil mi?

Ucaktayim..

Pencerenin kenarinda..

Ve Istanbul asagida..

Bir gun bu sehri,

boylesine terk edecegimi soyleseler

beynime kursun siksalar daha iyi derdim

Lakin bilirmisin sevgili

Hani dag basinda bir adam bir kursun yarasi alirda

Hani kosullar cok ilkerdir de

Kendi kursununu kendisi cikarir ya vucudundan

Ne dehsetli bir acidir degil mi duyulan

Iste ona benzer bir aci ile.

Belki de cok sonralari itiraf edebildigim bir sekilde

Cok seyle birlikte ulkemi de terkediyordum

Ve son defa konusmustum

Yedi tepeli sehirle..

“Sana donmeyecegim Istanbul..

Beni bekleme..

Lakin bir emanetim var sende..

Iyi bak ona..

Gunu gelince alacagim onu senden.”

Gun olur devran doner

Taslar oturur yerine

Ve demistik ya hani kizim

Yaz boz tahtasi degildir diye hayat

Ve hani hep birlikte haykirmistik ya

Baba ocaginda bir bag evinde

ASKLAR

DEVRIMLER

VE GOCLER

CESARET ISTER DIYE…

Ve hani Patatesci Patt’inde oykusunu bilirdik ya

Geldiginde NYC’de Irish dostlara bira satmalarini

Ve yaratmasini koca bir imparatorlugu.

Neyimiz eksikti bizim degil mi ya

Birinci kusakmisiz ne yazar bize

200 yil sonra gelmisiz

Yine ne yazar

Yuregimiz

Bilegimiz

Onurumuz

Ve alin terimiz vardi ya

Ve hep derdik ya

NITELIKLIDIR BIZIM EMEGIMIZ..

Ve demistik ya hani

BIR BASKA KITADA

YENIDEN BIR HAYAT DIYE

Ve nelere gebe hava

biliyormusunuz dostlar…

Bir gun kanatli demir kus gelecek

bu ulkenin semalarina

O kanatli demir kusu bana

Benim kadar benden olan olan seyi..

Canimi..

Eylem Ezgi’mi getirecek..

Hani bir ruyamiz vardi ya

Bir gun bir silep girecekti Karadeniz’den Bogazicine

Hani tum bogazici karanfillerle kaplanacakti

Tum yollar kapatilacak tum sahil seridi dolup tasacakti insan seli ile

Hani kopruler parasiz olacakti..

Oyle dedigime kanip kopruye gitmeyin

trafige kapatilacakti ya

Ustunde coluk cocuk binlerce insan

Hani emanetimiz Nov Diyevice’den boyle bir gelinlik gibi

Beyaz tullerle kapli bir sileple

1952 sabaha karsisinin surat teknesine inat edercesine

ve dosta dusmana inat edercesine gelecekti ya

Benim bugday basagi gibi

Dolu dolu

Ama boynu egik kizim..

Sende bu ulkeye boyle geleceksin.

Belki burada kopruleri kapatamayacagiz.

Butun korfezi ve Pasific’i karanfillerle kaplayamayacagiz.

“Kopru dedim de aklima geldi..

Biliyormusun ayni gun atilmisiz yasamin cenderesine

O uzerinde keyifle gezdigimiz

Pasific’e nazli bakislar attigimiz

Golden Gate ile.”

Ama onurumuzla

yeniden varolusu burada kutlayacagiz.

Hani bir ailenin anatomisi diyecektik

Hani bu kitabi almayin diyecektik

Hani bir gun basari oykuleri yazilirsa

Bize de yer versinler diyecektik

Sahi neler oldu

bu dunyada biliyormusun

83’ten bu yana,

yani ikinci yarisinda hayatin..

Nerden bileceksin daha yoktun sen.

Bir kadina sevdalandim ben

Gencecik civil civildi

Evlendim..

Sonra annen oldu o Universiteli kiz.

Senden sonraki sana dairleri biliyorsun zaten

Lafi uzatmanin anlami yok.

Ama bir adam cikti dunyanin bir baska yerinde

Animsarmisin daha cocuktun sen

Prestroyka glasnost dedi

Bir yigin insan sasirdi

Ezberleri bozuldu bir yigin insanin

Hani ucakta hava bosluguna dusmek

nasil bir duygudur bilirmisin

Aynen oyle

Insanlik ona Gorbacov dedi

Berlinde bir duvar vardi ben hic gormedim

Insanlik yikti o utanc anitini

Birlesti Almanya.

Almanya oldu yeniden

“Senin bu dunyaya gelisinin yildonumlerini kutlarken

Dunyanin bir baska yerinde bir katliami aniyordu insanlik ayni gun”

Ne aci bir tesaduf degil mi

Hala ot yesermiyor oralarda

Hirosima’da Nagazaki’de.

Hani derdin ya kucukken sen..

Butun dunya cocuklari kardesimdir diye

Binlerce kardesimizi kiydilar orada iste

senin dogdugun gunde bir baska yilda

Yillar cok cabuk geciyor iste

Bugun 4 on yilini gectik omrun

Bana kalirsa kalitelisinden daha 51 yilim var diyorum

Ama bu yurek nereye tasir

Ne kadar tasir

Bilinmez dostlar

Hani bir toprak parcasina yurt demek icin

Dogmak lazimmis

Doymak yetmezmis

Birde doymak lazimmis

O da yetmezmis

Seviklerinle mutlu olmak lazimmis

O da yetmezmis

Neyse uzun mevzu bu.

Yazik ki yeryuzu bize boyle

bir toprak parcasi bagislayamadi henuz..

Ve gun ola Harman ola

Yine merhaba diyelim yarinlara arsizca siritarak

Ve yine Pasific kenarlarinda

Kizilderili Pueblolari’na turkulerimizi gondererek.

Agiz dolusu kahkahalar atarak.

Ve kufrederek..

Bu yurek bizi nereye gotururse..

Yasayalim hep birlikte insan gibi..

Ve gorelim o muthis merak ettigimiz sonu..