SÜRGÜNDEKİ SEVDAM (Selvi Naz) 4
(Bayram Arefesi Şiiri)
Ne senden iz kaldı ne bende anı
Sil baştan bir sayfa açtım yeniden
Başımda estirdin onca tufanı
Bir daha sevmeye tövbeliyim ben
Gözyaşım sel olup çağlayıp aktı
Islandıkça yundu allı yanaklar
Bu firari aşkın korku bıraktı
Açmadan kurudu yeşil yapraklar
Çaresizlik sardı dört bir yanımı
Kalmadı tahammül kesildi umut
Al be senin olsun al bu canımı
Sar koynunda besle köle yap avut
Her gece gözyaşı döktüm gizlice
Derdin nedir diye soran olmadı
Şu bedbah hayatım sanki bilmece
Sildim birer birer dost olmayanı
Gözden ırak oldun gönülden ırak
Gün güne ecele saldın yetmez mi?
Bıktın usandıysan zorlama bırak
Yanan yüreğimde ateş tütmez mi?
Kızıl kıyamete dönderdin beni
Kem talihim bahtım bu alın yazım
Bir daha sevemem git artık seni
Sürgündeki sevdam eyy Selvi Naz’ım
Der ALİM bak yine çaresiz kaldım
Kırıldı fay hattım yıkıldı bendim
Her dertten payımı aldıkça aldım
Dayanma gücüm yok bittim tükendim…
28 Agustos 2011
Saat:23.09
Bekir ALİM /Sitemkar Aşık
Kayıt Tarihi : 28.8.2011 23:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Derdin nedir diye soran olmadı
Şu bedbah hayatım sanki bilmece
Sildim birer birer dost olmayanı
Gözden ırak oldun gönülden ırak
Gün güne ecele saldın yetmez mi?
Bıktın usandıysan zorlama bırak
Yanan yüreğimde ateş tütmez mi?
..
sürgün de olsa aşk, aşktır..
kutlarım sayın Alim
TÜM YORUMLAR (1)