Sürgünde yine kalbim hem yaralı hem yalnız
Dağ taş gezer duru yıllarca
Huzur yasaklanmış
Hasret çakılmış paslı çiviyle
Cezası müebbet tek bildiği kelime sabret
Çizgiler üst üste binmiş karışmış şakaklarına
Sevdiğini unutmuş
Ama hala sürgünde yine kalbim
Dönmeyi hatırlamaz gelmeyi düşünmez bile
Yıllardır kanar yarası
Acıyı da unutmuş sancıyı da
Ölmez sanki.
Yaşlanmış yorulmuş
Adına demiş çile soyadına acı
Yalnız dünyası var
Hem de başında hasretlik tacı
Yalnız dünyası var kimse giremez
Böyle kalpler var sürgünde
Çıkan afların hiç biri gelmez.
Kayıt Tarihi : 28.5.2017 21:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayhan Şenkulak](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/28/surgunde-yine-kalbim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!