Sürgünde vuruldum ben Şiiri - İhsan Yılmaz

Sürgünde vuruldum ben…

-İhsan YILMAZ-

Önce pusu kuruldu habersizce,
Sonra vurdu birisi dostça,
Beş kez, üst üste oysa silahsızdım,
Bir kez daha öğretiler,
Namerde güvenilmeyeceği,
Fırsat vermedi kahpeler,
Vuruldum ben,

Başımın tam ortasından,
Oysa oturmuştuk dostlar sofrası diye,
Sonra pusuya düşürüldük,
Bilemedim arkadan vuracaklarını,
Aylardan Mayıs, günlerden Cumartesi,
Kancıklar yine pusuya yatmış,
Sürgünde vuruldum ben,

Oysa hesapları gizliydi,
Yasaklı ülkenin, karanlık yüzleri,
Haklı davamızda sürgün edilmiştik,
Bütün hasretleri içimizde yaşayarak,
Sürgün edildik,
Yaşamak için direniyorduk,
Dost eli diye tutuklarımız,
Sırtımızda vurdu bizi,
Biz ölmedik anne,
Bir ölürüz, bin doğarız,
Dostlarım,
Sevenlerim,
Ve yoldaşlarım,
Beni yalnız bırakmadı,
Kartallara selam olsun.