Sürgünde Sevdam Şiiri - Murat Yanç

Kendini arıyor deli bir dalga,

Ümitsizce dövüyor kıyısını sevdanın.

İçimde gece ve yağmur…

Saçlarını okşatır koylarında dalgalar

Yapraklar güle sarılmış ölesiye

Martılar umarsız…

Gece giderayak yorgun…

Sakın ha sen düşme yılgınlığa!

Hüzün kadar eskidir bekleyişin dingin suları

Çürüyen kaldırımlar yürüyor üstüme

Bedel verdiğim her davamın sorgusunu

Kirpiklerimi devirip onaylıyorum

Habercisidir baharın kardelenler

Günün bitmişliğine rağmen

Bizlerse sürgün çiçekleriyiz aslında

Hücrelerde susamışız sevdalara

Sancı düşüyor kentlerin karanlığına

Uzun fabrika sirenleriyle

Düşler göz pınarına gizlenmiş

Öfkeli bir şiir ürkekliğiyle

Yasaklı harflerin imlasız duruşlarıyla

Acılar vuruyor pencerelere

Yüreğimizde büyüttüğümüz uçurtmalar

Geceyi uyutuyor yıldızları ürkütmeden

Ve diğer yanım sen

Gülüşün geçiyor usumdan zamansız

Dolu dizgin akarken mavi bir ırmağın

Kızıl kıvrımlarından sonsuzluğa..