Sürgünde Bir Cennet, Phu Quoc
Palmiye gölgeleri düşüyor avuçlarıma,
Güneş, her sabah başka bir yalnızlıkla doğuyor.
Deniz kıyısında yürürken,
Ayak izlerim değil, özlemlerim siliniyor...
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
