Sürgün Yürek 2 Şiiri - Muhsin Koçak

Öz’ünde, sevmek,
Sancıları prangada doğmamış bebek..
geleceği karanlık, sevdası,haraç-mezat
tellal dilinde can pazarında...

Çırpınır özü,işkence kıvamında.
intikam sehpasına adım adım
gidişine zılgıt,idamına alkış
'Adalet' divanında! ! !

intikam niyetine içilir,
Celladın yüzüne fışkırmış kan...
koku-yu alır çakallar...
aslan, payını pençeler,
tilki kurnazlığında…

Ten, perişan. can, çaresiz.
“ben”, param-parça...
çığ düşer, mahrur,cansız bedenine,
öz’deki sevdasına savrulur külleri..

kin kusar,dokundukça ölü hücrelerine...

Kınına sığmaz kana susamış ihanet kılıcı...
devran döner,Alır başını bedeninden celladın,
Boğar,Yüzüne birikmiş kan gölünde…

can, yeniden dirilir

savrulmuş küllerinden...

'Öz' üne döner...