Kabuk tutmayan yaram kanar durur içim de
Dağlamasam olmuyor dağlasam da olmuyor
Körüklenir duygular yanar durur içim de
Bağlamasam olmuyor bağlasam da olmuyor.
Kadere isyanım var acımaz hiç yaşıma
S/ezgiler terk eyledi kaldım ki tek başıma
Anılar tuz, buz oldu karıştı göz yaşıma
Ağlamasam olmuyor ağlasam da olmuyor
Değmez dedim bu hayat kendimi boşa saldım
Sürgün yemiş yürekle derin uykuya daldım
Gördüğüm her rüyayı yorup payımı aldım
Sağlamasam olmuyor sağlasam da olmuyor
Yılgın rüzgara karşı çıkarmazken sesimi
Girdiğim her gönülde tükettim nefesimi
Hep iltifat bekliyor şırnaşıklar kesimi
Yağlamasam olmuyor yağlasam da olmuyor
Depreşse de şu gönlüm hâla sağlam çınarım
Bir kuş konsa dalıma imtihanla sınarım
Kar, yağmur fırtına da durgun akan pınarım
Çağlamasam olmuyor çağlasam da olmuyor
Osman Onuktav
Kafkasi
14/09/2016
Kayıt Tarihi : 14.9.2016 19:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen çözümün ne olduğunu biliriz de yine çıkamayız o sorunun içinden... Kişisel ya da toplumsal nedenlerle gördüğümüz ya da bildiğimiz her doğru söylen/e/miyor....
Bernard Shaw :' Dürüst insan gerçeği söyler, akıllı ise yalnız zamanında...' demiş.... İşte o söylen/e/meyen doğrular yürekte demlenmeye bırakılırken 'arif olan anlar' misali böyle dizelere dökülür...
Hayata karşı bir duruşu anlatan bu güzel şiirinizi ve sizi içtenlikle kutlarım Osman Bey.... Saygılarımla.....
TÜM YORUMLAR (2)