Sürgün sevdam Şiiri - Ulaş Bozdemir

yalnızlığın resmini çizdim yokluğunda
mahkum oldum acılara
akan gözyaşları sildim buğulu camlardan
sürgün ayrılıklara veda ettim
tutuklu kaldım yokluğuna
ismini yazdım boş gördüğüm sayfalara
unutmamak için seni
kapattım kapılarımı hayata
yalnız seni mahkum ettim sevdama
gecemin sessizliğinde
resminle paylaştım yalnızlığımın gözyaşlarını
bitmek bilmez bu sürgün sevdam
kapıma gelen umutlar
yüz çeviriyor hayatıma
bir ben varım dört köşe odamda
birde gözelrimden gitmeyen sen
buğulu camlara ismini yazdığım
yokluğuna mahkum olduğum
hasretine köle olduğum
bir ben birde sen varsın hayatımda...